Αρχοντικό Κων. Χατζηχριστόφα

 

Χρονολόγηση: 1916

Θέση: Σουράδα

Αρχιτέκτων: Ιγν. Βαφειάδης

 

 

Ιστορικά Στοιχεία: Πολλά μέλη της οικογένειας Χατζηχριστόφα αναφέρονται ως έμποροι στην Αγορά της Μυτιλήνης, ενώ η εταιρεία “Αφοί Χατζηχριστόφα” δηλώνεται ως Τράπεζα κατά την περίοδο ακμής της πόλης (1885-1912). Η κατοικία παρέμενε μέχρι σχετικά πρόσφατα σε απογόνους της οικογένειας, διατηρώντας την αρχική έκταση, μορφή και επίπλωση. Τα τελευταία χρόνια αποτελεί ιδιοκτησία της οικογένειας Μαλλιαρού και λειτουργεί ως ξενώνας.

 

Περιγραφή: Η κατοικία χτίστηκε σε μεγάλη παραθαλάσσια έκταση, όπου στο παραλιακό της μέτωπο υπήρχε μικρό λιμανάκι, όπου μικρά ιστιοφόρα προσάραζαν, μεταφέροντας στην απέναντι ακτή της Μικράς Ασίας καπνό και ζάχαρη, που εμπορευόταν ο Κων. Χατζηχριστόφας. Μάλιστα η κατοικία ονομαζόταν “ο ζαχαρένιος πύργος” γιατί κατασκευάστηκε από τα κέρδη της ανατίμησης της ζάχαρης, κατά το 1912. Η ανέγερση διήρκεσε τέσσερα χρόνια (1912 - 1916) και είναι το πρώτο σπίτι της Μυτιλήνης με κεντρική θέρμανση καλοριφέρ.

 

Μορφολογία: Το κτίριο χαρακτηρίζεται από μνημειακό και επιβλητικό ύφος, εξαιτίας του μεγέθους και της ακαδημαϊκής αρχιτεκτονικής, που αποδίδεται με την εφαρμογή ανώτερων κανόνων σύνθεσης και ποιοτικών διακοσμητικών στοιχείων. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του στιλ Second-Empire, με πολυτελή και νεωτεριστικά αποδοσμένη διακόσμηση, που διακρίνεται για την υψηλή αισθητική της.

 

Κείμενο: η μαθήτρια Δήμητρα Τάσση